Ooit gestart met behendigheid bij Kyon ergens midden jaren negentig, ben ik inmiddels zesdegraads verslaafd aan die vreselijk leuke hobby of moet ik eigenlijk zeggen sport.

Samen met mijn partner Marjo zetten we, heel lang geleden, elk met één hond voorzichtig de eerste behendige schreden op een trainingsveld in Haaren. Dat aantal honden is intussen uitgegroeid van twee naar zes; het zijn op dit moment drie kruising IJslandse honden, één Finse Lappenhond en twee Kromfohrländers.

Het begon (dankzij veel overtuigingskracht van een toenmalige trainster) met een enkel proefwedstrijdje. Nu is het zowat het hele jaar door elk weekeinde één groot feest en soms lopen we nog wel eens twee wedstrijden per weekeinde. En mijn persoonlijk record: met 5 honden op één dag, dus vijftien rondjes.

Het begon met een uurtje trainen in de week bij Kyon. Nu gaat er nog wel eens heel sporadisch een dag voorbij zonder met één of meerdere honden aan de slag te zijn geweest met het spelletje dat behendigheid heet.

In het begin was het thuis trainen met twee sprongetjes en een paar paaltjes op het grasveld in een kleine achtertuin. Nu wonen we in het buitengebied van Lennisheuvel/Boxtel met een eigen trainingsveld en toestellen.

En zo startte het met een enkele wedstrijd in de buurt (minder dan een uurtje rijden). Nu toeren we met onze camper naar wedstrijden of trainingen in heel Europa, van Zweden tot Italië, van Tsjechië tot Spanje, wellicht komende zomer ook nog een keer de oversteek naar Engeland, als we ons tenminste weer weten te plaatsen voor de IMCA dit jaar.

En tot overmaat van ramp hebben ze me ook nog weten te strikken voor hoofdscheidsrechter bij behendigheidswedstrijden bij de FHN en trainer (o.a. bij Kyon); dus als mijn eigen honden een keer in staking gaan (wat overigens tot op heden gelukkig nog niet is gebeurd) dan hoef ik me nog niet echt te vervelen.

Waarom ik behendigheid zo geweldig leuk vind? Je bent heel intensief met je hond bezig om samen een sportieve prestatie neer te zetten, iedere hond-mens-combinatie op haar eigen niveau. En ik heb gemerkt dat dat de wederzijdse band enorm versterkt.

Daarom is het geven van behendigheidstrainingen zo uitdagend, zeker ook omdat je vooral de mens moet leren omgaan met de kwaliteiten van zijn eigen hond, en een hond kan verrassend veel meer dan de meeste baasjes wel eens denken…..